Metoda Cyriaxa


„Medycyna Ortopedyczna” została stworzona przez dr Jamesa Cyriaxa w celu wyodrębnienia gałęzi medycznej, która zajmie się badaniem i leczeniem nieoperacyjnym schorzeń dotyczących narządu ruchu. Głównym Celem Medycyny ortopedycznej jest przeprowadzenie szybkiej oceny diagnostycznej, która umożliwi rozpoznanie problemu pacjenta oraz pozwoli na stworzenie odpowiedniej terapii.

Podstawowa zasada Medycyny ortopedycznej mówi ,że aby wyleczyć pacjenta, złagodzić jego objawy bólowe, leczenie musi bezpośrednio dotyczyć źródła bólu. Terapia Cyriaxa opiera się na dokładnym wywiadzie, oraz licznych testach klinicznych które pozwalają celnie ustalić problem pacjenta (dotyczący uszkodzenia konkretnej struktury jak np.: ścięgna, mięśnia, torebki stawowej lub więzadła). Bóle dotyczące narządu ruchu najczęściej swoje źródło mają w uszkodzonej tkance, aby ją dokładnie zlokalizować należy przeprowadzić badanie funkcjonalne pacjenta.

Wykorzystane w diagnostyce testy kliniczne opierają się na ruchomości stawów. Oceniamy nimi ruch czynny ( pacjent sam wykonuje ruch) oraz ruch bierny ( ruch wykonuje ręka terapeuty), oceniamy zakresy ruchu oraz czucie końcowe w stawie. W metodzie Cyriaxa ważne jest również określenie wzorca torebkowego ( procentowego ograniczenia wszystkich ruchów w konkretnym stawie), pozwala ono określić czy przyczyną bólu jest uszkodzenie dotyczące zmian zwyrodnieniowych wewnątrz struktur stawu, czy jest wywołane stanem zapalnym lub uszkodzeniem tkanek miękkich przez siły zewnętrzne np. zerwanie ścięgna.

Medycyna Ortopedyczna zajmuje się stawami obwodowymi oraz stawami kręgosłupa we wszystkich zmianach strukturalnych i funkcjonalnych oraz w różnych stopniach nasilenia objawów. Dzięki temu możemy łatwo zróżnicować i dobrać odpowiednią terapię schorzeń takich jak:

  • zapalenie kaletek maziowych stawu, a zapalenie ścięgien
  • wolne ciałka stawowe, a zmiany zwyrodnieniowe
  • reumatyczne zapalenie stawu, a mechaniczne
  • dolegliwości bólowe kręgosłupa ( dyskopatia, przeciążenie więzadeł, zablokowanie stawów międzywyrostkowych, niestabilności, stenozy itd.)

W procesie leczenia wykorzystywane są techniki terapeutyczne:

  • głęboki masaż poprzeczny
  • mobilizacje/manipulacje
  • rozciąganie torebki stawowej
  • trakcje
  • iniekcje dostawowe